Која хемикалија се користи за флокулација?

Флокулацијае процес што се користи во различни индустрии, особено во третманот на вода и третманот на отпадни води, за агрегирање на суспендирани честички и колоиди во поголеми честички во форма на флок. Ова го олеснува нивното отстранување преку седиментација или филтрација. Хемиските агенси што се користат за флокулација се познати како флокуланти. Еден од најчестите и најшироко користени флокуланти е полиакриламидот.

Полиакриламидоте полимер синтетизиран од акриламидни мономери. Постои во различни форми, вклучувајќи анјонски, катјонски и нејонски, секоја со специфична примена. Изборот на тип на полиакриламида зависи од природата на честичките во водата и посакуваниот исход од процесот на флокулација.

Анјонскиот полиакриламид е негативно наелектризиран и често се користи во третманот на отпадни води што содржат позитивно наелектризирани честички како што се глина и органска материја. Катјонскиот полиакриламид, од друга страна, е позитивно наелектризиран и е ефикасен за третман на вода со негативно наелектризирани честички како што се суспендирани цврсти материи и тиња. Нејонскиот полиакриламид нема полнеж и е погоден за флокулација на широк спектар на честички.

Флокулантите од полиакриламида функционираат така што се адсорбираат на површината на честичките, формирајќи мостови меѓу нив и создавајќи поголеми агрегати. Добиените флокули полесно се таложат или филтрираат од водата. Полиакриламидот е претпочитан поради неговата висока молекуларна тежина, што ги подобрува неговите способности за премостување и флокулација.

Освен полиакриламидот, за флокулација се користат и други хемикалии, во зависност од специфичните потреби на процесот на третман. Неоргански флокуланти, како што сеАлуминиум сулфат(алум) и железен хлорид, најчесто се користат во третманот на вода. Овие хемикалии формираат метални хидроксидни флокови кога се додаваат во вода, помагајќи во отстранувањето на суспендираните честички.

Алумот, особено, е широко користен за бистрење на водата со години. Кога се додава во вода, алумот се подложува на хидролиза, формирајќи алуминиум хидроксидни флокови кои ги заробуваат нечистотиите. Флоковите потоа можат да се таложат, а бистрената вода може да се одвои од седиментот.

Флокулацијата е клучен чекор во процесите на третман на вода, со кој се обезбедува отстранување на нечистотиите и производство на чиста вода. Изборот на флокулант зависи од фактори како што се карактеристиките на водата што треба да се третира, видот на присутните честички и посакуваниот резултат од третманот. Полиакриламидот и другите флокуланти играат витална улога во подобрувањето на ефикасноста на системите за третман на вода и отпадни води, придонесувајќи за обезбедување безбедна и питка вода за различни намени.